ช่วยผมครั้งที่ 16 : ซึนคุงเอาแต่ใจ
SUBARU X HARU

ตึกตัก ตึกตัก !
“อยะ...อย่ามองนะ ! อย่ามองหน้าผมนะ !”
เพราะเขาดันพูดบ้าๆออกมาเลยทำให้ผมหัวใจเต้นแรงมากจนต้องยกมือขึ้นมาปิดหน้าตัวเองแม้ว่าจะดึงมือออกมายากก็ตามเพราะถูกเขารัดร่างเอาไว้
แต่ก็ดีกว่าปล่อยให้เขามองเห็นใบหน้าแสนน่าอายของผมที่มันคงจะแดงมากจนไม่รู้จะเอาไปแทรกไว้ที่ไหน
และไม่ใช่ผมคนเดียวด้วยไง
สุบารุก็เป็น !
“คะ...คุณไม่อายบ้างหรือไงมาพูดอะไรกับผมแบบนี้น่ะ
!”
“ก็นายอยากให้ฉันพูดไม่ใช่หรือไง
ฉันก็พูดให้แล้วนี่ไง” เขาว่าเสียงต่ำพยายามควบคุมน้ำเสียงไม่ให้สั่นเหมือนกับผม
แต่ใบหน้าที่แดงกว่าเดิมก็ทำให้ผมรู้แล้วว่าเขาก็ไม่ต่างจากผมเหมือนกัน “ตะ...แต่ฉันไม่ได้คิดตามที่พูดหรอกนะ ! คะ...แค่อยากจะทำก็เท่านั้นแหละ”
“คะ...คุณมัน” ผมอยากจะด่าเขาให้หนำใจ แต่ปากมันก็ไม่ยอมขยับเพราะสุบารุจับปลายคางผมไว้ดึงให้มันเข้าไปใกล้ๆใบหน้าเขา
“ดะ...เดี๋ยว”
“ไม่รอแล้ว !” เขาว่าพร้อมฝังริมฝีปากลงมาบนเรียวปากของผม ร่างสูงสอดลิ้นเข้ามาเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นผม
กวาดต้อนความหวานไปจนหมดดูดดุนจนมันบวกช้ำเพราะแรงกดหนักของเขา
บดขยี้อย่างเอาแต่ใจเล่นเอาผมขยับตัวไม่ได้เพราะอาการมึนหัวเขาแทรกซึม
“อื้อ…”
ผมครางอื้ออึงอย่างห้ามไม่อยู่
ผมอยากจะสลบมันไปซะตอนนี้แต่อาการเจ้ากรรมไม่ทำกับผมแบบนั้น มันแค่ทำให้ผมหมดเรี่ยวแรงต่อต้านสุบารุไม่ได้ก็เท่านั้น
เลยทำให้ผมต้องน้อมรับรสจูบแสนวาบวามของเขาอย่างห้ามไม่อยู่
ทว่ารสสัมผัสของสุบารุเป็นแนวแบบเอาแต่ใจที่ต้องการให้ผมยอมให้เขาทำใส่
ไม่ใช่ว่าดื้อดึงเอาแต่ใจแบบคนอื่นๆที่ชอบทำใส่ผม
“อ๊ะ...อ๊า”
ร่างสูงกดจูบลงบนซอกคอผมพลางปลดกระดุมเสื้อผมอย่างใจเย็นแล้วใช้ปลายนิ้วเย็นลากไล้ไปตามผิวกายที่อยู่เหนือน้ำและใต้น้ำของผม
แน่นอนว่าความเย็นของเขามันทำเอาผมห้ามอารมณ์ไม่อยู่จนยอดอกชูชันขึ้นมาอย่างน่าอาย
“สะ...สุบารุ”
“อ่า...น่ารักชะมัด”
“อื้อ”
ผมสะดุ้งเล็กน้อยตอนที่เขากัดเข้าที่ลำคอผม
ไม่ได้กัดแบบมีเลือดแต่กัดเหมือนหมั่นเขี้ยวผมยังไงยังงั้น
ผมหลับตาปี๋ผ่อนลงหายใจไปมาพยายามไม่ให้ปอดทำงานหนัก แต่ก็หยุดมันไม่ได้เพราะสุบารุลากริมฝีปากไปทั่วร่างกายผมทำให้ผมคงสติไม่ได้เลยสักวิเดียว
ผมกำลังจะขาดใจแล้ว !
“ฮารุ...”
เขากระซิบแล้วยกตัวผมขึ้นมานั่งบนตักของเขาส่งผลให้น้ำในอ่างกระเพื่อมเล็กน้อย
มือหนาฟอนเฟ้นไปทั่วแผ่นอกเปลือยเปล่าโดยที่ผมไม่รู้ตัวเลยว่าถูกถอดเสื้อออกไปตอนไหน
รู้อีกทีก็ตอนที่ริมฝีปากเย็นๆนั้นกดจูบไปตามแผ่นอกของผม
ลากยาวมาจนถึงหน้าท้องไล้วนแบบนั้นราวกับต้องการให้ผมทรมานเช่นเดียวกับเขา “ร่างกายนายมัน...ตอบสนองชะมัด”
“สะ...สุบารุ ผะ...ผม”
“ความรู้สึกไวเกินไปแล้ว” เขาขบกัดยอดอกผมอย่างหยอกล้อทว่ามันทำให้ผมสะท้านไปทั้งร่าง
ผมขยุ้มเรือนผมสีอ่อนเอาไว้กดหนักจนมันยุ่งเหยิงไปหมด
สุบารุเลยเอาคืนผมด้วยการหยอกเย้ากับยอดอกผมไม่หยุดปากไล้ลิ้นวนไปทั่ว ขบกัดเน้นๆให้ผมครางกระเส่าออกมาจนยอดอดผมขึ้นสีเรื่อเหมือนบอบช้ำ
“อืม...”
“ผะ...ผม อ๊ะ...อ๊า” ผมส่ายหน้าไปมาเหมือนคนจับไข้ สุบารุยกร่างผมไปนั่งบนขอบอ่างก่อนจะกดจูบลงมาตามหน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของผม
แล้วหยุดลงตรงส่วนอ่อนไหวที่นูนขึ้นมา ใบหน้าของผมร้อนวูบตอนที่เขาใช้สายตาเร่าร้อนมองมันพลันทุกอย่างก็ทำให้ผมใจหายเมื่อจู่ๆกางเกงที่เคยใส่ไวก็ถูกถอดออกไปโดยไม่รู้ตัว
เลยทำให้ตอนนี้ผมเปลือยเปล่าต่อหน้าเขา
สุบารแลบลิ้นเลียริมฝีปากตัวเองเล็กน้อยก่อนจะทิ้งร่องรอยไว้ตามหน้าท้องและขาอ่อนของผม
หัวใจของผมเต้นรัวเร็วมากตอนที่เขาแลบลิ้นเลียพร้อมกดจูบที่หลังเท้าผม
ถ้าคุณรู้ความหมายของการจูบ
คุณจะรู้ว่าการที่มีคนจูบหลังเท้าของคุณนั้นแสดงว่าเขากำลัง...
สวามิภักดิ์แด่คุณเพียงผู้เดียว
“สุบารุ”
“นายเป็นคนแรก”
“เอ๋ ?”
“และจะเป็นคนเดียวที่ฉันทำแบบนี้ด้วย” แววตาของเขาจริงจังมากจนผมพูดไม่ออก
จู่ๆน้ำตามันก็เอ่อคลอขึ้นมาจนเหมือนจะไหล สุบารุคงตกใจที่เห็นผมเหมือนคนจะร้องไห้
“กลัวเหรอ ?”
“ไม่...ไม่ฮะ
ผมไม่ได้กลัว”
“แล้วร้องไห้ทำไม
หรือว่ารังเกียจ ?”
“ผมไม่ได้รังเกียจสุบารุนะ
อย่าคิดแบบนั้น” ผมหลุบตาต่ำไม่กล้ามองก่อนจะสูดหายใจเข้าลึกๆเพื่อบอกในสิ่งที่ผมอยากจะบอกเขา
“ไม่เคยมีใครมาพูดอะไรกับผมแบบนี้แล้วก็ไม่เคยมีใครมาทำกับผมแบบนี้ด้วย
มันเลยทำให้ผมรู้สึก...”
“รู้สึก ?”
“มีความสุขมาก...มากจนอธิบายไม่ถูก”
ผมส่งยิ้มให้เขาและนั่นทำให้เขาชะงักไปชั่วครู่ก่อนจะฉุดร่างผมให้ลงไปนั่งบนตักเขาอีกครั้ง
สุบารุกอดผมไว้แน่นมากราวกับว่ากลัวผมจะหายไปจากนั้นก็กระซิบใส่หูผมเสียงแผ่วว่า...
“ฉันก็มีความสุขมากเหมือนกัน” ไม่รู้ว่าเพราะอะไรที่ทำให้ผมยอมยกมือขึ้นไปกอดคอเขาไว้
สัมผัสกลิ่นอายอันหอมหวานที่ทำให้หัวใจของเราเต้นในจังหวะเดียวกัน
สุบารุไม่พูดอะไรมากเขาเพียงแค่กดจูบลงมาซ้ำๆก่อนจะสอดนิ้วเข้ามาในร่างผม
แรกเริ่มมันเจ็บเสียดจนผมแทบทนไม่ไหว
แต่สุบารุก็เหมือนรู้ใจเลยทำให้ผมชินซะก่อนแล้วค่อยแทรกร่างเข้ามา
ผมเหล่มองร่างกายเราที่เชื่อมกันอยู่ใต้น้ำก่อนจะรีบเสตามองไปทางอื่นเพราะหน้าเห่อร้อนขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้
สุบารุขยับเอวผมไปมาราวกับว่าต้องการจะสอนให้ผมทำยังไงและใช่
ผมก็ยินยอมทำตามที่เขาต้องการ ผมกอดคอเขาไว้แน่นขยับสะโพกขึ้นลงพร้อมกับเสียงครางหวาน
ส่วนเขาก็ฝากร่องรอยไว้ตามแผ่นอกและทั่วร่างกายผม
ดูดดุนจนผมแทบเสียเลือดไปหมดตัว
“อื้อ ! อ๊า !”
ร่างสูงจับสะโพกผมไว้ก่อนจะกระแทกสวนมาอย่างไม่ยอมแพ้เล่นเอาน้ำในอ่างกระเพื่อมไปมาจนแทบจะไหลออกหมดอ่าง
“อ๊ะ ! อ๊า สุบารุ !”
“อื้อ ฮารุ ดี รู้สึกดี” สุบารุครางต่ำอย่างพอใจแล้วพลิกร่างผมคว่ำจากนั้นก็แทรกร่างเข้ามาอีกครั้ง
สอบสะโพกเข้าหาผมอย่างถี่กระชั้นเล่นเอาร่างกายของผมตอดรัดตามแรงอารมณ์
ความรู้สึกที่มีอะไรกับเขามันแตกต่างจากที่ทำกับชู อายาโตะหรือแม้กระทั่งเรย์จิ
หรือเป็นเพราะว่าสุบารุบอกว่าชอบผมก็ไม่รู้ถึงทำให้ผมครางแทบบ้าขนาดนี้
“อ๊ะ...อ๊า !”
“อื้ม อื้อ !”
“อ๊า...อ๊า...อ๊า” เราจูบกันซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนผมแทบจะหลอมละลายกลายเป็นน้ำอยู่ตรงนั้น
ไม่คิดเลยว่าผู้ชายขี้ซึนอย่างเขาจะเร่าร้อนได้ขนาดนี้ พอๆกับเรย์จิเลยก็ว่าได้ “สะ...สุบารุ ผมจะ...จะไป !”
“อดทนก่อนนะ” เขาว่าแล้วพลิกร่างผมให้หันมาเผชิญหน้ากับเขาอีกครั้งโดยที่ร่างกายเรายังเชื่อมกันอยู่
ผมกอดหลังเขาไว้ขีดข่วนเล็บลงไปเป็นการระบายอารมณ์ สุบารุไม่ว่าอะไร
เขาไม่ได้บ่นผมเหมือนที่อายาโตะทำ
เขาเพียงแค่จูบไปตามกรอบหน้าผมราวกับต้องการปลอบประโลมให้ผมผ่อนคลาย
“แฮ่ก อื้อ !” ผมหอบหายใจแรงมากพยายามอดทนตามที่เขาบอกจนกระทั่งมาสุดทาง
ผมไม่อาจจะทนความเสียววูบนี่ได้อีกต่อไป
การขยับเข้าออกในร่างกายมันทำให้เสียดเสียวจนพูดไม่เป็นภาษาคน
อีกอย่างของเขามันเล็กซะที่ไหน แค่สอดเข้ามาได้ครึ่งทางก็ทำให้ผมเสียวแทบบ้าแล้ว
นี่เข้าออกไม่เกรงใจไม่คิดเลยเหรอว่าผมจะรู้สึกขนาดไหนน่ะ
!
“อื้อ !” ผมปลดปล่อยออกมาเลอะหน้าท้องแกร่งขาวสะอาดที่พราวไปด้วยหยาดน้ำในอ่างที่กระเพื่อมขึ้นมาเพราะแรงสอบสะโพกของเขา
ไม่นานนักร่างสูงก็ปล่อยเข้ามาในร่างผม
หยาดน้ำอุ่นร้อนไหลเอ่อล้นออกมาตอนที่เขาถอนร่างออก “แฮ่ก”
“ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมเจ้าพวกนั้นถึงอยากก๊กนายกันจัง”
“อะ...เอ๊ะ ?”
“เพราะนายมันน่ารักแบบนี้นี่เอง”
ฮึบ !
“หว่า ! ทำไรฮะเนี่ย !”
ผมคว้าคอเขาไว้แทบไม่ทันเพราะจู่ๆเขาก็ยกร่างผมขึ้นมาในตอนที่สอดร่างเข้ามาอีกครั้ง
ร่างสูงยันตัวยืนขึ้นแล้วพาผมออกจากอ่างน้ำไปที่ฝักบวก เขาดันผมชิดกำแพงแล้วให้ผมเกี่ยวเอวสอบของเขาไว้พร้อมกับที่เขาเปิดน้ำให้มันไหลออกมาสัมผัสร่างเราทั้งสองคน
“สะ...สุบารุทำ...”
“จะล้างตัวให้”
“กละ...กลิ่นของพวกเขายังไม่หมดไปอีกเหรอฮะ
?”
ผมถามแล้วเกี่ยวเอวเข้าไว้แน่นเพราะเขาเริ่มขยับร่างอีกครั้งแล้ว “อ๊ะ...อ๊า ดะ...เดี๋ยว”
“ไม่ใช่ว่ากลิ่นมันยังไม่หายไปหรอก”
“ละ...แล้วอะไร...”
“แค่อยากเพิ่มกลิ่นของฉันให้มากกว่านี้ต่างหาก” ร่างสูงก้มลงมาสอดลิ้นเข้ามาเก็บเกี่ยวความหวานอีกครั้ง
หยอกเย้ากับลิ้นผมเช่นเดียวกับปลายนิ้วที่ไล้วนยอดอกผมอยู่
ส่วนช่วงล่างน้อยหน้าซะที่ไหนสอบเข้าหากายผมถี่ยิบเลยทีเดียว “อืม ร้อน...”
“คะ...คนบ้า อ๊า !”
“ฮารุ...อือ” เราแลบลิ้นนัวเนียไม่หยุด เขาจับสะโพกผมไว้แน่นดันผมชิดกำแพงมากกว่าเดิม
ความเสียดเสียวทำให้น้ำตาผมไหล แต่น้ำจากฝักบัวก็ชะล้างให้ไปจนหมด
ทุกครั้งที่เขากระแทกเข้าออกหยาดน้ำมันจะเอ่อล้นออกมาแล้วหยดลงบนพื้นดูหยาบโลนมาก
เสียงเนื้อกระทบเนื้อช่วงล่างทำเอาร่างกายผมร้อนไปหมด
สุบารุใช้มือข้างนึงรูดรั้งแก่นกายผม
ไล้วนส่วยปลายช่ำน้ำเล่นเอาผมครางกระเส่าแทบบ้า สติของผมเริ่มเลือนรางเพราะผมเริ่มใช้ความรู้สึกครอบงำความเป็นจริง
“อ๊า !”
“อือ !” เนิ่นนานเท่าไหร่ไม่รู้ที่เราปลดปล่อยพร้อมกันอีกครั้ง
ผมเหนื่อยมากจนหอบตัวโยนแต่สุบารุก็เอาแต่ใจ
จูบผมซ้ำไปซ้ำมาแล้วยังคงสอบสะโพกเข้าหาไม่ยอมหยุดราวกับว่าผมคือของเล่นที่ไม่มีวันหมดอายุยังไงยังงั้น
แล้วแทนที่ผมจะห้าม
ผมกลับครางตามเขาเนี่ย !
“ถ้ากลิ่นของฉันยังไม่คลุ้งทั่วตัวนาย
คืนนี้ก็อย่าหวังว่าจะได้นอนเลย !”
“ตะ...แต่ผมเหนื่อยแล้ว”
“เหนื่อยแล้วไง”
เขาถามแล้วสบตากับผมนิ่งก่อนจะยื่นหน้ามากระซิบข้างหูผมเสียงกระเส่าว่า
“ฉันยังมีแรงกระแทกอยู่เลยJ”
ผมเชื่อแล้วว่าคนบ้านนี้มันร้ายกาจทุกคนจริงๆ
!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น