วันเสาร์ที่ 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559

NC ช่วยผมครั้งที่ 16 ซึนคุงเอาแต่ใจ SUBARU X HARU

ช่วยผมครั้งที่ 16 ซึนคุงเอาแต่ใจ
SUBARU X HARU

ตึกตัก ตึกตัก !

            “อยะ...อย่ามองนะ ! อย่ามองหน้าผมนะ !” เพราะเขาดันพูดบ้าๆออกมาเลยทำให้ผมหัวใจเต้นแรงมากจนต้องยกมือขึ้นมาปิดหน้าตัวเองแม้ว่าจะดึงมือออกมายากก็ตามเพราะถูกเขารัดร่างเอาไว้ แต่ก็ดีกว่าปล่อยให้เขามองเห็นใบหน้าแสนน่าอายของผมที่มันคงจะแดงมากจนไม่รู้จะเอาไปแทรกไว้ที่ไหน

            และไม่ใช่ผมคนเดียวด้วยไง สุบารุก็เป็น !

            “คะ...คุณไม่อายบ้างหรือไงมาพูดอะไรกับผมแบบนี้น่ะ !”

            “ก็นายอยากให้ฉันพูดไม่ใช่หรือไง ฉันก็พูดให้แล้วนี่ไง เขาว่าเสียงต่ำพยายามควบคุมน้ำเสียงไม่ให้สั่นเหมือนกับผม แต่ใบหน้าที่แดงกว่าเดิมก็ทำให้ผมรู้แล้วว่าเขาก็ไม่ต่างจากผมเหมือนกัน ตะ...แต่ฉันไม่ได้คิดตามที่พูดหรอกนะ ! คะ...แค่อยากจะทำก็เท่านั้นแหละ

            “คะ...คุณมัน ผมอยากจะด่าเขาให้หนำใจ แต่ปากมันก็ไม่ยอมขยับเพราะสุบารุจับปลายคางผมไว้ดึงให้มันเข้าไปใกล้ๆใบหน้าเขา ดะ...เดี๋ยว

            “ไม่รอแล้ว !” เขาว่าพร้อมฝังริมฝีปากลงมาบนเรียวปากของผม ร่างสูงสอดลิ้นเข้ามาเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นผม กวาดต้อนความหวานไปจนหมดดูดดุนจนมันบวกช้ำเพราะแรงกดหนักของเขา บดขยี้อย่างเอาแต่ใจเล่นเอาผมขยับตัวไม่ได้เพราะอาการมึนหัวเขาแทรกซึม

อื้อ…” ผมครางอื้ออึงอย่างห้ามไม่อยู่ ผมอยากจะสลบมันไปซะตอนนี้แต่อาการเจ้ากรรมไม่ทำกับผมแบบนั้น มันแค่ทำให้ผมหมดเรี่ยวแรงต่อต้านสุบารุไม่ได้ก็เท่านั้น เลยทำให้ผมต้องน้อมรับรสจูบแสนวาบวามของเขาอย่างห้ามไม่อยู่ ทว่ารสสัมผัสของสุบารุเป็นแนวแบบเอาแต่ใจที่ต้องการให้ผมยอมให้เขาทำใส่

ไม่ใช่ว่าดื้อดึงเอาแต่ใจแบบคนอื่นๆที่ชอบทำใส่ผม

อ๊ะ...อ๊า ร่างสูงกดจูบลงบนซอกคอผมพลางปลดกระดุมเสื้อผมอย่างใจเย็นแล้วใช้ปลายนิ้วเย็นลากไล้ไปตามผิวกายที่อยู่เหนือน้ำและใต้น้ำของผม แน่นอนว่าความเย็นของเขามันทำเอาผมห้ามอารมณ์ไม่อยู่จนยอดอกชูชันขึ้นมาอย่างน่าอาย สะ...สุบารุ

อ่า...น่ารักชะมัด

อื้อ ผมสะดุ้งเล็กน้อยตอนที่เขากัดเข้าที่ลำคอผม ไม่ได้กัดแบบมีเลือดแต่กัดเหมือนหมั่นเขี้ยวผมยังไงยังงั้น ผมหลับตาปี๋ผ่อนลงหายใจไปมาพยายามไม่ให้ปอดทำงานหนัก แต่ก็หยุดมันไม่ได้เพราะสุบารุลากริมฝีปากไปทั่วร่างกายผมทำให้ผมคงสติไม่ได้เลยสักวิเดียว

ผมกำลังจะขาดใจแล้ว !

ฮารุ... เขากระซิบแล้วยกตัวผมขึ้นมานั่งบนตักของเขาส่งผลให้น้ำในอ่างกระเพื่อมเล็กน้อย มือหนาฟอนเฟ้นไปทั่วแผ่นอกเปลือยเปล่าโดยที่ผมไม่รู้ตัวเลยว่าถูกถอดเสื้อออกไปตอนไหน รู้อีกทีก็ตอนที่ริมฝีปากเย็นๆนั้นกดจูบไปตามแผ่นอกของผม ลากยาวมาจนถึงหน้าท้องไล้วนแบบนั้นราวกับต้องการให้ผมทรมานเช่นเดียวกับเขา ร่างกายนายมัน...ตอบสนองชะมัด

สะ...สุบารุ ผะ...ผม

ความรู้สึกไวเกินไปแล้ว เขาขบกัดยอดอกผมอย่างหยอกล้อทว่ามันทำให้ผมสะท้านไปทั้งร่าง ผมขยุ้มเรือนผมสีอ่อนเอาไว้กดหนักจนมันยุ่งเหยิงไปหมด สุบารุเลยเอาคืนผมด้วยการหยอกเย้ากับยอดอกผมไม่หยุดปากไล้ลิ้นวนไปทั่ว ขบกัดเน้นๆให้ผมครางกระเส่าออกมาจนยอดอดผมขึ้นสีเรื่อเหมือนบอบช้ำ อืม...

ผะ...ผม อ๊ะ...อ๊า ผมส่ายหน้าไปมาเหมือนคนจับไข้ สุบารุยกร่างผมไปนั่งบนขอบอ่างก่อนจะกดจูบลงมาตามหน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของผม แล้วหยุดลงตรงส่วนอ่อนไหวที่นูนขึ้นมา ใบหน้าของผมร้อนวูบตอนที่เขาใช้สายตาเร่าร้อนมองมันพลันทุกอย่างก็ทำให้ผมใจหายเมื่อจู่ๆกางเกงที่เคยใส่ไวก็ถูกถอดออกไปโดยไม่รู้ตัว

            เลยทำให้ตอนนี้ผมเปลือยเปล่าต่อหน้าเขา สุบารแลบลิ้นเลียริมฝีปากตัวเองเล็กน้อยก่อนจะทิ้งร่องรอยไว้ตามหน้าท้องและขาอ่อนของผม หัวใจของผมเต้นรัวเร็วมากตอนที่เขาแลบลิ้นเลียพร้อมกดจูบที่หลังเท้าผม ถ้าคุณรู้ความหมายของการจูบ คุณจะรู้ว่าการที่มีคนจูบหลังเท้าของคุณนั้นแสดงว่าเขากำลัง...

            สวามิภักดิ์แด่คุณเพียงผู้เดียว

            สุบารุ

            “นายเป็นคนแรก

            “เอ๋ ?

            “และจะเป็นคนเดียวที่ฉันทำแบบนี้ด้วย แววตาของเขาจริงจังมากจนผมพูดไม่ออก จู่ๆน้ำตามันก็เอ่อคลอขึ้นมาจนเหมือนจะไหล สุบารุคงตกใจที่เห็นผมเหมือนคนจะร้องไห้ กลัวเหรอ ?

            “ไม่...ไม่ฮะ ผมไม่ได้กลัว

            “แล้วร้องไห้ทำไม หรือว่ารังเกียจ ?

            “ผมไม่ได้รังเกียจสุบารุนะ อย่าคิดแบบนั้น ผมหลุบตาต่ำไม่กล้ามองก่อนจะสูดหายใจเข้าลึกๆเพื่อบอกในสิ่งที่ผมอยากจะบอกเขา ไม่เคยมีใครมาพูดอะไรกับผมแบบนี้แล้วก็ไม่เคยมีใครมาทำกับผมแบบนี้ด้วย มันเลยทำให้ผมรู้สึก...

            “รู้สึก ?

            “มีความสุขมาก...มากจนอธิบายไม่ถูก ผมส่งยิ้มให้เขาและนั่นทำให้เขาชะงักไปชั่วครู่ก่อนจะฉุดร่างผมให้ลงไปนั่งบนตักเขาอีกครั้ง สุบารุกอดผมไว้แน่นมากราวกับว่ากลัวผมจะหายไปจากนั้นก็กระซิบใส่หูผมเสียงแผ่วว่า...

            ฉันก็มีความสุขมากเหมือนกัน ไม่รู้ว่าเพราะอะไรที่ทำให้ผมยอมยกมือขึ้นไปกอดคอเขาไว้ สัมผัสกลิ่นอายอันหอมหวานที่ทำให้หัวใจของเราเต้นในจังหวะเดียวกัน สุบารุไม่พูดอะไรมากเขาเพียงแค่กดจูบลงมาซ้ำๆก่อนจะสอดนิ้วเข้ามาในร่างผม

            แรกเริ่มมันเจ็บเสียดจนผมแทบทนไม่ไหว แต่สุบารุก็เหมือนรู้ใจเลยทำให้ผมชินซะก่อนแล้วค่อยแทรกร่างเข้ามา ผมเหล่มองร่างกายเราที่เชื่อมกันอยู่ใต้น้ำก่อนจะรีบเสตามองไปทางอื่นเพราะหน้าเห่อร้อนขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้

            สุบารุขยับเอวผมไปมาราวกับว่าต้องการจะสอนให้ผมทำยังไงและใช่ ผมก็ยินยอมทำตามที่เขาต้องการ ผมกอดคอเขาไว้แน่นขยับสะโพกขึ้นลงพร้อมกับเสียงครางหวาน ส่วนเขาก็ฝากร่องรอยไว้ตามแผ่นอกและทั่วร่างกายผม

            ดูดดุนจนผมแทบเสียเลือดไปหมดตัว

            อื้อ ! อ๊า !” ร่างสูงจับสะโพกผมไว้ก่อนจะกระแทกสวนมาอย่างไม่ยอมแพ้เล่นเอาน้ำในอ่างกระเพื่อมไปมาจนแทบจะไหลออกหมดอ่าง อ๊ะ ! อ๊า สุบารุ !”

            “อื้อ ฮารุ ดี รู้สึกดี สุบารุครางต่ำอย่างพอใจแล้วพลิกร่างผมคว่ำจากนั้นก็แทรกร่างเข้ามาอีกครั้ง สอบสะโพกเข้าหาผมอย่างถี่กระชั้นเล่นเอาร่างกายของผมตอดรัดตามแรงอารมณ์ ความรู้สึกที่มีอะไรกับเขามันแตกต่างจากที่ทำกับชู อายาโตะหรือแม้กระทั่งเรย์จิ

            หรือเป็นเพราะว่าสุบารุบอกว่าชอบผมก็ไม่รู้ถึงทำให้ผมครางแทบบ้าขนาดนี้

            อ๊ะ...อ๊า !”

            “อื้ม อื้อ !”

            “อ๊า...อ๊า...อ๊า เราจูบกันซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนผมแทบจะหลอมละลายกลายเป็นน้ำอยู่ตรงนั้น ไม่คิดเลยว่าผู้ชายขี้ซึนอย่างเขาจะเร่าร้อนได้ขนาดนี้ พอๆกับเรย์จิเลยก็ว่าได้ สะ...สุบารุ ผมจะ...จะไป !”

            “อดทนก่อนนะเขาว่าแล้วพลิกร่างผมให้หันมาเผชิญหน้ากับเขาอีกครั้งโดยที่ร่างกายเรายังเชื่อมกันอยู่ ผมกอดหลังเขาไว้ขีดข่วนเล็บลงไปเป็นการระบายอารมณ์ สุบารุไม่ว่าอะไร เขาไม่ได้บ่นผมเหมือนที่อายาโตะทำ เขาเพียงแค่จูบไปตามกรอบหน้าผมราวกับต้องการปลอบประโลมให้ผมผ่อนคลาย

            “แฮ่ก อื้อ !” ผมหอบหายใจแรงมากพยายามอดทนตามที่เขาบอกจนกระทั่งมาสุดทาง ผมไม่อาจจะทนความเสียววูบนี่ได้อีกต่อไป การขยับเข้าออกในร่างกายมันทำให้เสียดเสียวจนพูดไม่เป็นภาษาคน อีกอย่างของเขามันเล็กซะที่ไหน แค่สอดเข้ามาได้ครึ่งทางก็ทำให้ผมเสียวแทบบ้าแล้ว

            นี่เข้าออกไม่เกรงใจไม่คิดเลยเหรอว่าผมจะรู้สึกขนาดไหนน่ะ !

            “อื้อ !” ผมปลดปล่อยออกมาเลอะหน้าท้องแกร่งขาวสะอาดที่พราวไปด้วยหยาดน้ำในอ่างที่กระเพื่อมขึ้นมาเพราะแรงสอบสะโพกของเขา ไม่นานนักร่างสูงก็ปล่อยเข้ามาในร่างผม หยาดน้ำอุ่นร้อนไหลเอ่อล้นออกมาตอนที่เขาถอนร่างออก แฮ่ก

            “ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมเจ้าพวกนั้นถึงอยากก๊กนายกันจัง

            “อะ...เอ๊ะ ?

            “เพราะนายมันน่ารักแบบนี้นี่เอง

ฮึบ !

            “หว่า ! ทำไรฮะเนี่ย !” ผมคว้าคอเขาไว้แทบไม่ทันเพราะจู่ๆเขาก็ยกร่างผมขึ้นมาในตอนที่สอดร่างเข้ามาอีกครั้ง ร่างสูงยันตัวยืนขึ้นแล้วพาผมออกจากอ่างน้ำไปที่ฝักบวก เขาดันผมชิดกำแพงแล้วให้ผมเกี่ยวเอวสอบของเขาไว้พร้อมกับที่เขาเปิดน้ำให้มันไหลออกมาสัมผัสร่างเราทั้งสองคน สะ...สุบารุทำ...

            “จะล้างตัวให้

            “กละ...กลิ่นของพวกเขายังไม่หมดไปอีกเหรอฮะ ? ผมถามแล้วเกี่ยวเอวเข้าไว้แน่นเพราะเขาเริ่มขยับร่างอีกครั้งแล้ว อ๊ะ...อ๊า ดะ...เดี๋ยว

            “ไม่ใช่ว่ากลิ่นมันยังไม่หายไปหรอก

            “ละ...แล้วอะไร...

            “แค่อยากเพิ่มกลิ่นของฉันให้มากกว่านี้ต่างหาก ร่างสูงก้มลงมาสอดลิ้นเข้ามาเก็บเกี่ยวความหวานอีกครั้ง หยอกเย้ากับลิ้นผมเช่นเดียวกับปลายนิ้วที่ไล้วนยอดอกผมอยู่ ส่วนช่วงล่างน้อยหน้าซะที่ไหนสอบเข้าหากายผมถี่ยิบเลยทีเดียว อืม ร้อน...

            “คะ...คนบ้า อ๊า !”

            “ฮารุ...อือเราแลบลิ้นนัวเนียไม่หยุด เขาจับสะโพกผมไว้แน่นดันผมชิดกำแพงมากกว่าเดิม ความเสียดเสียวทำให้น้ำตาผมไหล แต่น้ำจากฝักบัวก็ชะล้างให้ไปจนหมด ทุกครั้งที่เขากระแทกเข้าออกหยาดน้ำมันจะเอ่อล้นออกมาแล้วหยดลงบนพื้นดูหยาบโลนมาก เสียงเนื้อกระทบเนื้อช่วงล่างทำเอาร่างกายผมร้อนไปหมด

            สุบารุใช้มือข้างนึงรูดรั้งแก่นกายผม ไล้วนส่วยปลายช่ำน้ำเล่นเอาผมครางกระเส่าแทบบ้า สติของผมเริ่มเลือนรางเพราะผมเริ่มใช้ความรู้สึกครอบงำความเป็นจริง

            อ๊า !”

            อือ !” เนิ่นนานเท่าไหร่ไม่รู้ที่เราปลดปล่อยพร้อมกันอีกครั้ง ผมเหนื่อยมากจนหอบตัวโยนแต่สุบารุก็เอาแต่ใจ จูบผมซ้ำไปซ้ำมาแล้วยังคงสอบสะโพกเข้าหาไม่ยอมหยุดราวกับว่าผมคือของเล่นที่ไม่มีวันหมดอายุยังไงยังงั้น

            แล้วแทนที่ผมจะห้าม ผมกลับครางตามเขาเนี่ย !

            “ถ้ากลิ่นของฉันยังไม่คลุ้งทั่วตัวนาย คืนนี้ก็อย่าหวังว่าจะได้นอนเลย !”

            “ตะ...แต่ผมเหนื่อยแล้ว

            “เหนื่อยแล้วไงเขาถามแล้วสบตากับผมนิ่งก่อนจะยื่นหน้ามากระซิบข้างหูผมเสียงกระเส่าว่า ฉันยังมีแรงกระแทกอยู่เลยJ

            ผมเชื่อแล้วว่าคนบ้านนี้มันร้ายกาจทุกคนจริงๆ !


คอมเม้น+อ่านต่อได้ที่ http://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1038814&chapter=19

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น