ช่วยผมครั้งที่ 7 :
สัมผัสที่แตกต่าง
AYATO
X HARU
ฟึ่บ
“อื้อ”
ร่างสูงบดเบียดริมฝีปากลงมาอีกครั้งหลังจากพ่นคำพูดร้ายกาจใส่ผมและทำให้ผมสตั้นไปเป็นโอกาสจู่โจมได้ง่ายของเขา
อายาโตะขยี้ริมฝีปากผมหนักๆพร้อมกับที่ถอดเสื้อตัวเองไปพลางๆโดยใช้มือเดียวรวมมือผมไว้เหนือหัว
ดูท่าว่าผมคงมีสภาพไม่ต่างจากคราวของชูแน่ๆ
TOT
“อะ...อายาโตะ !”ผมสะท้านเฮือกเมื่อเขาดูดดุนยอดอกของผม
ขบกัดสร้างอารมณ์จนผมต้องยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเองเพื่อป้องกันเสียงน่าอายที่หลุดออกมา
“อ๊ะ...อ๊า เจ็บ”
“เจ็บๆสิดีจะได้จำไง” เขาแสยะยิ้มราวกับพอใจแล้วไล้มือสัมผัสไปทั่วตัวของผม
ความเจ็บเริ่มทำให้ผมเริ่มหงุดหงิด
ยังไงก็รู้ว่าหนีไม่ได้อยู่แล้วเลยคิดว่าปล่อยๆไปเหอะ
แต่อย่างน้อยเขาก็ควรจะอ่อนโยนกับผมสักนิดป่ะ
อย่างน้อยผมก็เป็นรับนะเว้ย
!
ฉึก !
“อึก ! เจ็บนะไอ้บ้าอายาโตะ !”ผมทุบเข้าที่ไหล่เขาเพราะเขาดันกัดลงมาและไม่ใช่กัดธรรมดา
มันกัดได้เลือดเลยอ่ะ แล้วไม่ใช่กัดที่จุดเดียวนะ เขาลามไปทั่วร่างกายผมตั้งแต่ซอกคอ
ไหปลาร้า แผ่นอก หัวไหล่ ต่ำลงไปเรื่อยๆจนถึงหน้าท้องที่เต็มไปด้วยซิคแพ็ก
ความเจ็บทำให้ผมน้ำตาไหลออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ เจ็บจนเหมือนจะขาดใจ
แค่โดนกัดจุดเดียวผมก็รู้สึกเหมือนชีวิตหายไปครึ่งแล้ว
แต่นี่เล่นกัดทั้งตัวอีกไม่นานผมคงเสียเลือดตายเพราะตอนนี้เลือดของผมไหลเป็นทางเลย
!
“ฮึก เจ็บนะ มันเจ็บนะ”ผมตัดพ้อพร้อมมองเขาทั้งน้ำตา ดูเหมือนคนอ่อนแอใช่ไหมล่ะ
แต่ลองมาเจอแบบผมบ้างสิแล้วจะรู้สึก ! ถ้าเขากัดธรรมดาแบบแค่รอยฟันเหมือนชูก็ยังพอรับได้
แต่นี่กัดแบบฝังเขี้ยวจนเลือดออก ผมไม่ได้รู้สึกดีด้วยหรอกนะ “หยุดนะ หยุดเถอะได้โปรด ผมไม่ไหวแล้ว”
“อย่าร้อง”
“ก็มันเจ็บ ! ลองกัดตัวเองดูสิแล้วจะได้รู้ว่ามันเจ็บไหม !”อายาโตะขมวดคิ้วใส่ผมแต่ก็ยอมเลิกกัด
หนำซ้ำยังมาทำดีจูบซับน้ำตาให้ผมอีกต่างหาก คิดว่าผมจะยอมอ่อนข้อให้หรือไง “ไม่ต้องเลย”
“อย่ามาเล่นตัวน่า
นิดเดียวเอง”ผมยู่หน้าใส่ อาการงอแงเริ่มก่อตัวส่งผลให้ผมดิ้นๆทุบๆเขาอยู่แบบนั้นจนน้ำตาหยุดไหล
อายาโตะก็ไม่ได้ว่าอะไรแค่ทำน่ารำคาญใส่แล้วยอมให้ผมทำแบบนั้นต่อไปโดยที่เขายังคงจูบไปตามกรอบหน้าผมไม่เลิกรา
“จะต่อได้ยัง จะไม่กัดแล้วสัญญา”
“ไม่ต่ออะไรทั้งนั้นแหละ
ถอยออกไปเลย”
“บ้าหรือไงเจ้างั่ง !
มาถึงขนาดนี้แล้วไม่ต่อไม่ได้”
เขางอแงกลับแล้วจูบไปตามลำคอผมผ่านบาดแผลที่ทำให้เอาผมสะท้านไปหมด “จะถนอมที่สุดก็แล้วกัน ให้ความร่วมมือด้วยล่ะ”
“ผมไม่ใช่หมานะที่จะมาทำตามคำสั่งของคุณน่ะ”
“งั้นก็หัดเป็นหมาที่ยอมอ่อนข้อได้แล้ว”อายาโตะดุแล้วก้มลงมาจูบผมด้วยความอ่อนโยนราวกับว่าต้องการจะปลอบประโลมผมยังไงยังงั้น
ปลุกอารมณ์ผมอย่างวาบวามที่เล่นเอาผมบิดกายไปตามแรงเสียวที่เขามอบให้มา
ริมฝีปากครอบครองยอดอกผมอีกครั้งดูดดุนจนมันแข็งขืนก่อนจะไล้มือลงไปถอดกางเกงผมออกอย่างรวดเร็ว
“อื้ม” เผลอเคลิ้มไปแล้วสิผม ก็เขานึกจะอ่อนโยนก็อ่อนเอาซะง่ายๆเล่นเอาผมเผลอใจไปให้โดยไม่ทันตั้งตัว
ฝ่ามือเย็นจัดสัมผัสไปทั่วร่างพร้อมกับเรียวปากที่วนไปตามแผ่นอกแล้วหน้าท้องผมไม่หยุดหย่อน
ร่างกายผมเริ่มร้อนจนเหงื่อผุดซึมออกมาทั่วร่างกาย
ให้ตายสิ
ความเย็นของเขามันเหมือนเปลวไฟที่ร้อนรุ่มมากกว่า
“อ๊ะ อ๊า อ๊า”ผมครางเสียงหลงเพราะไม่อาจจะต้านทานแรงดันและแรงดูดของเขาได้
เขาดูดยอดอกผมจนมันชุ่มไปด้วยน้ำลายและแดงไปหมด
จากนั้นเขาก็เลื่อนริมฝีปากมาฝากร่องรอยสีแดงไว้ที่ร่างกายของผมมากมาย
รอยกุหลาบที่เกิดจากริมฝีปากของเขามันทำให้ผมกลายเป็นของของเขาไปทันที “อ๊า !”
“บอกแล้วว่าให้เก็บแรงไว้คราง”เขาหยอกเย้าผมก่อนจะกดจูบลงตามขาอ่อนรวมถึงเรียวขาของผม
ฝากรอยแดงไว้ให้ผมซึ่งผมโคตรจะไม่ต้องการเลย “เลือดของแกมันทำให้แกหอมจนฉันแทบทนไม่ไหว”
“อะ...อ๊า”
“นี่
พอกินเข้าไปมันดันรู้สึกอยากทำมากกว่าอยากกิน”ผมกัดฟันกรอดเพื่อข่มอาการเขินแบบไร้สาเหตุ
อายาโตะยิ้มร้ายล้อเลียนผมเล็กน้อยก่อนจะแลบลิ้นเลียปากเมื่อเห็นตัวตนผมที่ชูชันแสดงถึงอารมณ์ที่ถูกเขาปลุกปั่นขึ้นมา
ไม่นานนักผมก็ถูกเขาจับแยกขาพร้อมกับที่ริมฝีปากร้อนกดจูบลงมากลางตัวตนจากนั้นก็ส่งมันเข้าปากตัวเอง
"อื้ม"
“อ๊า ! อายะ...อายาโตะ”
ผมเม้นปากแน่นตอนที่เขารั้งสะโพกผมให้สูงขึ้น
ก่อนสอดปลายลิ้นเข้ามาในช่องทางคับแคบอุ่นนุ่มของผม สอดลิ้นล้ำลึกเย้าแหย่ซุกซน
สำรวจจนผมเร่าร้อนไปทั้งตัว หนำซ้ำยังตวัดลิ้นรัวเร็วเท่าที่ใจต้องการ
ผมรับรู้ได้ว่าตัวเองขาสั่นมากจนเขาต้องยึดสะโพกกับต้นขาผมไว้ “มะ...ไม่ บ้าที่สุดเลย อะ อ๊า”
ยิ่งผมว่าเขาก็เหมือนเขายิ่งอยากแกล้ง
แหย่ลิ้นเข้าไปลึกจนๆผมต้องจิกฝ่ามือลงกับที่นอนเพื่อระบายอารมณ์เสียวซ่านที่พุ่งเข้าใส่ไม่หยุด
ร่างสูงพลิกผมให้คว่ำหน้าพร้อมยกสะโพกผมขึ้นมาแล้วลงลิ้นกับช่องทางผมอีกครั้งเล่นเอาผมครางดังพูดอย่างอื่นไม่ได้เลยทีเดียว
ลิ้นเขาสอดเข้ามาลึกๆ
เย้าแหย่เข้าออกท้าทายช่องทางรักที่ตอดรัดลิ้นเขาและดูดกลืนเอาไว้ตามสัญชาตญาณของร่างกายที่ไม่เคยมีใครมาทำอะไรแบบนี้ใส่มาก่อน
รู้สึกดีสุดยอด แต่มันบ้าที่สุดเลย !
“หยะ...หยุด”
“ครางเรียกชื่อฉันสิ แล้วจะหยุด" เขาพูดเสียงแหบพร่า
ระหว่างที่ตวัดลิ้นเย้าแหย่เข้าไปด้านในลึกๆด้วยความกระหาย ยิ่งร่างกายมันดูดลิ้นเขาซ้ำยังกระตุกตอดรัดกลับมารัวแบบนี้มากเท่าไหร่
เขาก็ยิ่งอยากเอาชนะมากเท่านั้น
“มะ ไม่....” ผมเสียวแทบขาดใจจะแย่แล้ว
เสียงจูบและดูดกลืนของเขาปะปนกับเสียงกัดฟันกรอดๆของผม
พอเห็นผมพยศใส่แม้ว่าร่างกายแทบจะไม่ไหวแล้วก็ตามเขาก็ยิ่งกระตุกลิ้นเข้าออกรัวเร็ว
ผมหอบหนัก ขาสั่นระริก ถ้าไม่ได้เขายึดไว้ คงร่วงไปกองกับเตียงแน่ แต่ไม่ไหวผมรู้สึกมากไปแล้ว
ถ้าเขายังไม่ยอมหยุดผมต้องตายๆแน่
“ยอม...ยอมแล้ว"
AYATO
PART
“ยอม...ยอมแล้ว"
เสียงแหบพร่าดังขึ้นพร้อมกับที่ฮารุจิกผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่เพราะความเสียวซ่านที่ผมมอบให้
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไรผมถึงได้อยากลิ้มรสร่างกายของเขามากขนาดนี้
รู้สึกว่ายิ่งได้สัมผัสมันก็ยิ่งดีและพอมันดี มันก็หยุดไม่ได้
“เรียกชื่อฉัน...” ผมสั่งสั้นๆ
ขณะปลายลิ้นร้อนชื้นยังทำหน้าที่ได้ดีเยี่ยมจนร่างเล็กหอบเหมือนจะขาดใจแล้ว
“อะ...อื้ออ...อายะ...อายาโตะ...” เสียงหวานเรียกชื่อผมซ้ำๆ
จนกระทั่งหายใจแรงขึ้นเรื่อยๆ ผมพลิกร่างบางให้หงายขึ้นมาก่อนจะครอบครองความเป็นชายของเขาอีกครั้งอย่างไม่รังเกียจ
รูดรั้งเป็นจังหวะไม่นานนักเขาก็ปลดปล่อยออกมาเต็มปากผม จากนั้นผมก็อาศัยที่เขายังอ่อนเปลี้ยเพลียแรง
สอดนิ้วเข้าไปขยับขยายช่องทางคับแคบชื้นแฉะเพื่อให้พร้อมที่จะรับศึกหนัก “อื้อ ! มะ...ไม่ อยะ...อย่า”
“มาถึงขนาดนี้แล้ว ไม่หยุดหรอก”
“อายะ...อายาโตะ อ๊า”ผมก้มลงไปจูบปากเขาซ้ำๆเพื่อปลอบคนขี้แยที่ไม่ว่าจะอยู่อารมณ์ไหนก็ร้องไห้น้ำตาเล็ดได้ทุกเมื่อ
ถ้าไม่ติดว่ามีสัญลักษณ์ของแวมไพร์ฮันเตอร์นะผมคงไม่เชื่อแน่ๆว่าไอ้เจ้าบ้านี่เป็นนักฆ่า
ก็ตอนนี้เขากำลังจะถูกผมฆ่าในตายคาอกผมนี่ไง
รับรองผมสนุกกว่าที่เขาทำกับไอ้ชูแน่ !
ผมจัดร่างเขาให้นอนหงายดีๆ จับขาขาวมาพาดบ่าไว้
และปลดซิบร่นกางเกงเล็กน้อย จากนั้นก็จับเอ็นร้อนจดจ่อความเป็นชายเข้ากับช่างทางร้อนอ่อนนุ่ม
กว่าหลายครั้งที่ผมกดเข้าไปและต้องเอาออกเพราะฮารุยังไม่พร้อมสำหรับการสอดใส่
“เบาๆหน่อยอายาโตะ !”
“อ่าบ้าจริง เอาออกไปเลย !!”
“เจ็บ อายาโตะ เจ็บ !!!” ประโยคประมาณนี้หลุดจากปากเล็กหลายครั้ง
กว่าผมจะกดร่างเข้าไปจนสุดได้ ฮารุหอบแทบตายจนผมแอบสงสารเลยได้แต่ก้มลงไปจูบเขาซ้ำๆ
แต่คงไม่ช่วยเท่าไหร่ จากนั้นก็ดึงมือเขามาโอบคอผมไว้พร้อมกับที่เขากระซิบใส่ด้วยน้ำเสียงแหบพร่าฟังดูยั่วยวน
“ทะ...ทำแบบนี้
ไม่ดี..เลยนะ"
“ไม่แคร์อยู่แล้ว" ผมพูดตรงๆ “ก็ฉันไม่ใช่คนดีนิเจ้างั่ง”
“ดีที่รู้...ตัว อื้อ...อายาโตะ !!” ฮารุจิกเล็บลงกับบ่าและหลังคอผมเพราะผมแกล้งดันเข้าไปในตัวเขาหนักๆจนเขาครางลั่นอย่างลืมตัว
“อ๊ะ...อ๊า อ๊า !”
“แน่นมากเลยแฮะ” ผมบ่นแต่ความเจ็บที่หลังคอมันก็เอาเรื่อง
“อย่าจิกหนักสิเจ้าบ้า
มันเจ็บนะ”
“ไม่เท่ากับผมหรอก" ฮารุนิ่งหน้าใส่สลับกับหอบหนัก
ผมที่สงสารเลยกอดอีกฝ่ายเอาไว้แนบอก เขาอึ้งไปเล็กน้อยแต่ก็ยอมให้ผมกอดอยู่แบบนั้น
“อายาโตะ...”
“...”
“ทำไมต้องอ่อนโยนด้วย...”
“...”
“จะทำก็ทำ ไม่งั้นงอแงแล้วนะ”
“เจ้าบ้า” ผมพูดแค่นั้นแล้วเผลอยิ้มออกมาพลางกดจูบลงบนใบหน้าไล้มาที่แก้มขาวเปื้อนน้ำตาปนหยาดเหงื่อ
แลกลิ้นกับริมฝีปากหวานๆนั้นอีกรอบแปลกที่เขาไม่เวียนหัวเหมือนครั้งแรกที่เราจูบกัน
จากนั้นก็เริ่มขยับกายเข้าหาเป็นจังหวะช้าๆเนิบนาบไม่ดุดัน ฮารุเหนี่ยวไหล่ผมไว้แน่น
ขณะที่เหงื่อของเราออกจนร่างกายเปียกชุ่ม
ผมสาวร่างเข้าออกในตัวมันและต้องกัดริมฝีปากไว้ สลับกับครางในลำคออย่างพึงพอใจ ช่องทางชื้นแฉะบีบรัดกระชับร่างกายผมแน่นมาก
ซ้ำยังขมิบรัวเร็วตุบๆ จนผมต้องเร่งจังหวะมากขึ้นๆ
“แฮ่กๆๆๆ" ร่างเล็กเชิดหน้าขึ้น
มันหอบหายใจอย่างแรง
หน้าท้องที่เต็มไปด้วยซิคแพ็คของเราเสียดสีกันไปมาเพิ่มความเสียวซ่านเข้าไปอีก
ผมกระแทกกายเข้าออกแรงขึ้นๆ ฮารุบิดกายเร่าๆ
เขากัดริมฝีปากจนห้อเลือด ใบหน้าแดงเรื่อ หน้าผากชื้นเหงื่อไปหมด
ยิ่งเมื่อผมกดร่างกระทบจุดเร้าของเขาอย่างหนักหน่วง สีหน้าของเขาก็ยิ่งแสดงความสุขสมและเสียวซ่านออกมา
น่ารักว่ะ พอเห็นแล้วก็ไม่อยากหยุดกระแทกเลย
ไม่แปลกว่าทำไมไอ้ชูมันถึงกกฮารุถึงเช้าแบบไม่แบ่งใครหน้าไหน
เพราะเจ้าบ้านี่มันน่ารักแบบนี้ไง ใครมันจะอยากให้ตกไปเป็นของคนอื่น
บอกเลยว่าคนนี้ของผม ผมไม่ยกให้ใครทั้งนั้นแหละ !
ผมล่ะอยากให้เขาเห็นหน้าตัวเองตอนนี้จริงๆ
มันจะได้ไม่ต้องสงสัยว่าทำไมผมต้องทำกับเขาแรงขึ้นเรื่อยๆ
ก็ทำหน้าซะน่าขยี้แบบนี้ใครมันจะทนไหววะ
“ฮารุ...ฮารุ...เจ้าบ้า...” ผมครางชื่อเขาซ้ำๆ
และฝังตัวตนเข้าไปในช่องทางอุ่นร้อนนั้นครั้งแล้วครั้งเล่า
จนช่องทางรักที่กำลังสอดประสานอย่างหนักหน่วงชุ่มฉ่ำไปด้วยของเหลว ฮารุหุบเรียวขาเข้ามาหากัน
จนขามันแทบจะหนีบต้นคอผม ผมต้องจับต้นขามันไว้ และบีบเค้นไปมาจนผิวสีขาวขึ้นเป็นรอยมือ
“อา..อายา...โตะ...” ร่างบางเรียกชื่อผมเบาๆ
ขณะที่ร่างกายโยกคลอนเพราะผมกำลังควบกายเข้าหาไม่ยั้งด้วยความอยากกระหาย
โถมกายเข้าหาอีกฝ่ายอย่างเร่าร้อน ตักตวงความหวานจากร่างกายและเรียวปากเท่าที่ทำได้
ไม่เคยรู้สึกโหยหาเท่านี้มาก่อนเลย
“เรียกชื่อฉันอีก บอกฉันว่าแกรู้สึกยังไง....” ผมจับปลายคางเขาไว้ให้มองหน้าผม
"มองฉันฮารุ มองมาที่ฉันแค่คนเดียว...”
“อายา...โตะ อ๊ะ อ๊า”
ทันทีที่ผมพูดแบบนั้น อาการเกร็งแน่นของฮารุในตอนแรกก็ค่อยๆผ่อนคลายลงและที่ทำให้หัวใจผมเต้นรัวเร็วแบบที่ไม่เคยเป็นกับใครก็คือน้ำเสียงยั่วยวนที่เขาใช้กับผม
หนำซ้ำยังมองผมด้วยแววตาปรารถนา
ผมเลยก้มลงไปกอดรัดร่างเข้าไว้ราวกับว่าไม่อยากให้เขาไปไหนทั้งนั้น “อื้อ อายาโตะ”
“น่ารักวะ” ผมกระซิบข้างหูเขาพร้อมกับเร่งจังหวะไม่นานนักเราสองคนก็ปลดปล่อยออกมาพร้อมกันเล่นเอาฮารุถึงกับปล่อยมือที่กอดคอผมไว้ไปนอนหอบหายใจบนเตียงอย่างรวดเร็ว
ผมใช้ปลายนิ้วแตะหยาดขาวขุ่นของร่างเล็กมาชิมพลางเหล่มองช่องทางที่เอ่อล้นด้วยน้ำรักของผม
รู้สึกอยากจะกดอีกรอบ
แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ไหวแล้วเลยทำท่าจะผละออก แต่ร่างเล็กกลับรั้งแขนผมไว้ทำให้ผมต้องก้มลงไปจูบเขา
“พักซะ”
“ไม่...”
“หือ ?”
“เอาอีก...”แค่คำพูดเดียวที่ดูเหมือนไม่มีอะไร
แต่แม่งสามารถทำให้ผมเคลื่อนกายใส่เขาได้ทั้งคืนอย่างไม่เบื่อหน่ายเลยสักนิด ไม่สิ
ยิ่งสัมผัสยิ่งลิ้มลองก็ยิ่งยึดติดจนผมไม่คิดจะหยุดยั้งอารมณ์ของตัวเองเลยก็ว่าได้
ไหนๆก็มาถึงขนาดนี้แล้วใครมันจะยอมหยุดง่ายๆล่ะจริงไหม
เจ้าบ้าฮารุ นายต้องเป็นของฉันแค่คนเดียว J
-AYATO
END PART-
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น